Dyslexie

Dyslexie

Ik ben dyslectisch en heb al mijn hele leven een haat liefde verhouding met taal. Het is dat ik graag praat, lees en schrijf. Anders had ik me er het liefst voor afgesloten. Ik vraag me ook wel eens af wie dit woord heeft bedacht. Uit sympathie met de mensen die het hebben, hadden ze toch wel iets eenvoudigers kunnen bedenken! Maar goed zo is het nu eenmaal. Ik heb ook geleerd om me erbij neer te leggen. Want hoe hard ik ook mijn best doe, het blijft verre van foutloos. Ik ben heel erg blij met de spellingscontrole. Daardoor kan ik er met mijn taalgebrek best wel mee wegkomen.

Ik ben niet dom

Het grootste nadeel is dat veel mensen twijfelen aan de inhoud van een stuk tekst als er taalfouten in staan. Taal is slechts het communicatie middel en heeft niets met de inhoud te maken. Ik snap dat het voor veel mensen niet is te begrijpen, want het is voor mij ook niet te begrijpen. Mijn hele leven krijg ik al de vraag waarom ik nu zulke simpele taalfouten maak en vervolgens de meest ingewikkelde wiskundige sommen oplos. Voor mij is het ook echt een raadsel waarom de taalcorrecties niet blijven hangen. Het is alsof er een mist in mijn hoofd is op dat gebied terwijl juist andere delen een grote helderheid hebben.

Mijn eigen feestje

Ja ik doe wel mijn best voor taal. Maar zoals ik al eerder zei kan ik mijn hele leven aan tijd eraan spenderen, maar echt veel resultaat boek ik daar niet mee. En daardoor doe ik mijn andere talenten te kort. We zijn allemaal anders en hebben allemaal onze eigen talenten. Dat zijn vaak de dingen die we doen, die ons zo enorm blij maken. Dus maak ik van mijn leven mijn eigen feestje en laat ik mij door mijn hart, passie en geluk leiden om juist dat te doen wat voor mij het beste aanvoelt.
 

Geniet van wat je talenten en accepteer waar je niet goed in bent.