Niet meer vechten

Van nature

Van nature heb ik mijzelf aangeleerd om me sterk te houden. En wanneer er veel woede over mij heen komt kan ik dat ook doen. Ik ben van nature het type dat bevriest. Maar ik heb van mijn vader zoveel woede over mij heen gekregen dat ik bij de laatste aanval mijn stem verhief en zei dat het genoeg voor mij is geweest. Ik ben er helemaal klaar mee!

Niet meer vechten

Alles in mij wil niet meer vechten. Alles in mij wil niet meer met woede geconfronteerd worden. Alles in mij wil niet langer het afvalputje zijn voor het onvermogen van mensen om mij heen. Ik ben er helemaal klaar mee. Mijn lijf is er helemaal klaar mee. Ik wil het gewoon niet meer. Ik wil zelf ook niet met mijn vuist op tafel slaan om het te laten stoppen. Ik ben er gewoon helemaal klaar mee.

Ontspannen

Ik heb mijzelf uit het geweld geplaatst en hoef mijn vader even niet meer te zien. En ik merk dat mijn lijf zich ontspant. Hier heb ik naar verlangt. Dit is mijn natuurlijke zijn. Ik heb me zolang staande gehouden. Het was dat mijn vriend tegen mij zei: “Dit is echt niet normaal”. Dat gaf me het laatste zetje om naar de andere kant te schuiven. Het vechten achter mij te laten en me eindelijk in de rust te plaatsen, dat mijn lijf nu zo omarmd.

Het hoeft niet langer te zijn, zoals het altijd was.